Slecht nieuws voor Theater aan Twater. Het internationale straattheaterfestival in Boom en Willebroek dat al enkele jaren om en bij de 16 000 bezoekers uit het hele land trekt, krijgt ook geen subsidies meer van de Vlaamse overheid.
“Dat festivals als de onze het slachtoffer zouden worden, stond in de sterren geschreven”, zeggen voorzitter Peter De Ridder en programmator Patrick Poppe. “Onze sector wordt doodgeknepen terwijl we al jaren het Vlaamse en Belgische nieuwe circus promoten en tot op straat brengen.”
Eerder raakte al bekend dat de provinciale subsidies voor bovenlokale culturele evenementen werden afgeschaft en werden overgeheveld naar Vlaanderen. Daar bestond twee jaar lang een transitiereglement waarbij onder andere Theater aan Twater dezelfde subsidie kreeg als destijds van de provincie. Vorig jaar mocht Theater aan Twater zo 8000 euro subsidie ontvangen terwijl het festival om en bij de 150000 euro nodig heeft.
“Er werd altijd gezegd dat Vlaanderen de persoonsgebonden bevoegdheden van de provincie zou overnemen en de bestaande initiatieven zou honoreren, maar in het nieuwe reglement stond plots als grootste en meest vage voorwaarde dat je vernieuwend moest zijn. Een voorwaarde waarmee je alle kanten uit kan. Als festival dat al 14 jaar bestaat en een van de grootste onafhankelijke – misschien wel het grootste dat door particulieren wordt georganiseerd – straattheater- en circusfestival van Vlaanderen is, moeten we plots andere zaken gaan doen om vernieuwend te zijn?”, zegt Peter De Ridder.
Neveneffect
“Wat wij meemaken, maakt heel onze sector mee, zo’n 50 festivals, groot en klein. Eke, Lokeren, Beveren, Maasmechelen noem maar op. Stuk voor stuk festivals die het Vlaamse en Belgische circus al jaren promoten en uitdragen. Wij vrezen dat de programmatoren zwaar gaan moeten besparen op programmatie en dus de betere eigen gezelschappen niet meer kunnen betalen. Dat is een persvers neveneffect van het feit dat festivals worden doorgeknepen: een vicieuze cirkel want de gezelschappen krijgen zelf al minder en gaan nu nog minder gevraagd worden”, gaat De Ridder verder.
Vendelzwaaien
“Vernieuwing eisen: dat is vragen aan het Filmfestival van Gent om niets meer met film maar voortaan iets met dans te doen. Of aan de Zomer van Antwerpen zeggen dat we al dat theater en circus nu wel gezien hebben en dat het tijd is voor iets anders, schilderkunst bijvoorbeeld. Een boekingskantoor zei ons letterlijk dat we veldenzwaaien moeten programmeren: een grap maar daar draait het uiteindelijk wel op uit”, zegt Patrick Poppe. “Wat goed is, moet behouden worden en beschermd, niet afgebouwd of doodgeknepen toch? Festivals die goed zijn en die al jaren gedragen worden door particulieren en tientallen vrijwilligers, die hier een heel jaar lang aan werken, mogen niet de dupe zijn.”
De beoordelingscommissie twijfelt tevens aan het bovenlokale karakter van Theater aan Twater terwijl het festival in de nationale pers (zelfs in Het Journaal op één-) weerklank krijgt en bezoekers uit heel Vlaanderen aantrekt. “Er wordt nochtans samengewerkt met zowat alle Vlaamse circus- en straattheatergezelschappen, er is een band met het Circuscentrum Vlaanderen, we werken samen met andere circusscholen voor ons zigen sociaal circusatelier Kummelé, we houden connectie met de andere festivals waarbij we zelf al studiedagen voor organisatoren organiseerden en we kregen zopas nog een Europese label. Hoe beter en groter we worden, hoe minder waardering dus?”
Daarnaast lezen we letterlijk in het verslag: ‘De gevraagde subsidie betreft een relatief klein aandeel van de totale begroting. De commissie is trouwens onder de indruk van de begroting die een groot bedrag aan eigen inkomsten en sponsoring laat zien.’
“Vlaanderen gaf ons de voorbije twee edities ongeveer 5,8 % steun. De commissie schrijft zelf dat wat we vroegen een relatief klein aandeel was, waarom ons dan toch niet ongeveer hetzelfde bedrag als vroeger geven? We worden dus eigenlijk deels gestraft omdat we quasi zelfbedruipend zijn. De nieuwe subsidieregeling om enkel nieuwe initiatieven te steunen, houdt volgens ons ook een grote willekeur in. Dat zou in principe betekenen dat geen enkel festival of evenement langer dan pakweg drie jaar kan blijven rekenen op subsidie. Onbegrijpelijk. Gelukkig kunnen we nog steeds op het lokaal bestuur, onze privésponsors en uiteraard onze vele toeschouwers rekenen, maar dit is vanuit de hogere overheid stank voor dank na 14 jaar keihard werken, waarbij we zelf vuilnisbakken gaan ledigen op andere evenementen om een centje bij te verdienen en onze begroting rond te krijgen.”
Oproep sector
Twee jaar geleden organiseerde Theater aan Twater al een eerste sectordag in Boom. Het festival wil in februari 2020 opnieuw zo’n dag inrichten want er is volgens TATW nood aan een duidelijk signaal en misschien een regulier overlegorgaan vanuit de sector. “We hopen met gebundelde kracht naar de cultuurminister en de commissie te kunnen stappen. De uitnodiging richting kabinet is alvast vertrokken.”