Kunst en beiaardmuziek gecombineerd tot een voorstelling, het zorgt voor een inspirerende en uniek samenspel. Eindejaarstudente aan de Koninklijke Beiaardschool ‘Jef Denyn’ Julie Zhu bewijst nogmaals dat beiaardmuziek hipper is dan ooit tevoren. Vanavond presenteerde de studente uit de V.S. samen met haar medestudenten haar creatieve eindwerk.
Beiaarschool met internationale faam
Jaarlijks komen mensen van overal ter wereld naar Mechelen om er beiaard te studenten aan de Koninklijke Beiaardschool ‘Jef Denyn’, ’s werelds oudste en grootste beiaardopleiding.
Traditioneel maken studenten die afstuderen een eindwerk dat thematisch met de wereld van klokken en beiaarden gerelateerd is. Meestal gaat het om een studie over een campanologisch, musicologisch, historisch of technisch onderwerp, die aansluit bij de interessesfeer van de student. Vaak gaat het dan ook om een geschreven werk.
Dit jaar heeft een van de studenten een zeer bijzonder eindwerk in petto. Julie Zhu uit de Verenigde Staten studeert dit schooljaar aan de beiaardschool dankzij een studiebeurs van de Belgian American Educational Foundation. Voor haar eindwerk wilde ze het over de artistieke boeg gooien en iets realiseren in de Sint-Romboutstoren. Tijdens gesprekken met de mensen van de Stedelijke Musea bleek dat men op zoek was naar een nieuw kunstproject voor de assenkelder, de hoogste ruimte in de toren.
Dus stak Julie een voorstelling, genaamd “Traveling without maps”, in elkaar die kunst en beiaardmuziek in de assenkelder combineert tot een harmonisch samenspel. Ze creëerde een installatie met animaties bestaande uit kalligrafische schilderijen die geïnspireerd werden op beiaardmuziek. Tijdens de voorstelling speelt ze samen met haar collega-studenten de beiaard.
Dankzij deze realisatie is de Koninklijke Beiaardschool zichtbaar aanwezig voor iedereen die de Sint-Romboutstoren in de komende jaren beklimt. Men kan er kennis maken met de diversiteit van nationaliteiten en leeftijden bij de studenten en met het unieke van deze bijzondere kunstschool. De evaluatie van dit kunstproject gebeurt in samenwerking met de Academie voor Beeldende Kunsten van Mechelen.
Julie Zhu
Julie Zhu (23) ontdekte de beiaard tijdens het eerste studiejaar aan de Yale University (New Haven, USA) en werd er lid van de Yale Guild of Carillonneurs, de enige beiaardvereniging in Amerika die volledig door studenten wordt geleid. Met de Guild toerde ze door West-Europa om er verschillende beiaarden te bespelen. Zo werd ze verliefd op het instrument. Na het afronden van haar studies in wiskunde en kunst aan de Yale University besliste ze daarom om in Mechelen beiaard te studeren aan de Koninklijke Beiaardschool “Jef Denyn”. Meteen volgde ze ook een cursus in de Mechelse Academie voor Beeldende Kunsten.
Als kind keek ze al toe hoe haar moeder de Chinese kalligrafie beoefende. Later legde ze zich toe op het schilderen met olieverf. Hiermee won ze een presidentiële prijs voor kunst en schilderen, uitgereikt door George W. Bush. In 2010 deed ze mee in de HBO documentaire ‘Masterclass’ met de hedendaagse kunstenaar Olafur Eliasson. Julie was zelfs drie jaar lang cartoonist voor de Washington Post.
Dit is haar eerste video-installatie. Julie: “Het was een moeilijke opdracht, omdat de kunstwerken schilderijen op papier zijn en de omzetting naar een video-installatie een hele uitdaging was. Toen ik de schilderijen maakte, had ik namelijk de hele tijd gedacht dat mensen die werken fysiek zouden zien, en niet via een beeldscherm. Dat was even aanpassen.”
Julie over haar project
Wat doen we met zwarte bolletjes, lukraak verspreid over de ruimte en tijd, op een treinspoor van 5 lijnen? De mooiste creatie van een artiest, en als bij wonder, ons brein tovert het beeld om in een volledig nieuwe wereld: muziek.
Partituren zijn gewoonweg notaties – een taal, een kaart, die de uitvoerder begeleidt, met specifieke regels en tekens of symbolen. Desalniettemin, wat als er een andere manier bestond? Een andere kaart die parallel loopt met de conventionele kaart – een diagram dat de muzikale kleuren, atmosferen, spanningen, en het opkomen en verdwijnen van emoties naar voren schuift. Dat is wat ik zoek, dat is wat ik probeer te bekomen: mijn eigen notatie, vervaardigd uit inkt en accordeonboeken van rijstpapier. Om zo de stukken, gespeeld door gevorderde studenten van de Koninklijke Beiaardschool ‘Jef Denyn’, op een geheel eigen manier opnieuw tot leven te wekken.
Elk beiaardstuk is opgenomen op de nieuwe beiaard van de Sint-Romboutstoren, en dan opnieuw verenigd met een animatie van de corresponderende accordeonboeken.