Enkele weken geleden stelde het nieuwe, rechtsgroene stadsbestuur de begroting 2013 en de bijhorende meerjarenplanning voor aan de pers. Ondertussen ontvingen ook de gemeente- en ocmw-raadsleden de documenten, zodat nu ook een onderbouwde reactie kan gegeven worden op de plannen van het stadsbestuur.
Algemene beschouwing sp.a:
Zoals eerder aangekondigd wil sp.a een correcte oppositie voeren op basis van vijf krachtlijnen:
– Bevordert het bestuur de gelijkheid in de stad of vergroot het de kloof?
– Hoe duurzaam is het beleid?
– Zorgt men voor gezonde stadsfinanciën vandaag en morgen?
– Kiest men voor diversiteit en kwaliteit voor de mensen die er nu wonen in plaats van enkel kwantiteit?
– Is het beleid kind- en gezinsvriendelijkheid, m.a.w. blijft Mechelen een Kinderstad?
Een toetsing leert ons alvast dat deze begroting aan geen van deze vijf punten voldoet. Het stadsbestuur koos immers voor een pak niet-slimme maatregelen op korte termijn, die deze doelstellingen niet bevorderen.
Eerste opvallend feit is dat men op zijn minst er veel aan gelegen laat om onduidelijkheid te creëren. Dit bewijst de bijna permanente stroom van nieuwe aankondigingen door het stadsbestuur en zelfs het nu reeds (gedeeltelijk) terugdraaien van aangekondigde maatregelen. We moeten ons nu dus samen met de Mechelaars afvragen of deze begroting, nog voor ze een eerste keer besproken is in de gemeenteraad, überhaupt nog klopt.
Tweede opvallend feit is dat de rekening 2012 sluit met een overschot van 2,5 miljoen euro in plaats van 0,5 miljoen euro, zoals in de prognose. Op het einde van de vorige bestuursperiode bedragen de financiële reserves, inclusief de gewone reservefondsen, 6 miljoen euro.
Derde feit is dat men onder het mom van BBC (nieuwe beleids- en beheerscyclus), een jaar minder vooruit plant dan tijdens de vorige legislatuur. Vroeger werd steevast een meerjarenplanning opgemaakt met de parameter x (=eigendienstjaar) + 5, nu opteert men -nota bene bij het begin van een legislatuur – voor x + 3. Dat is niet alleen onduidelijk, maar vooral onvoorzichtig. Dit illustreert dat het stadsbestuur niet op lange termijn denkt en plant. We vrezen wel te weten waarom men niet verder budgetteert. Vanaf 2016 is deze meerjarenbegroting structureel deficitair.
Ondanks de financiële reserves, de besparingen op de uitgaven en de verhoging van de belastingen en retributies lukt het stadsbestuur er echter niet in om de begroting in evenwicht te houden in 2013. Hiervoor wordt de investeringsspaarpot van het OCMW opgesoupeerd. De OCMW-reserves bedragen 10,8 mio. Euro. Daartegenover staat een schamele OCMW-dotatie van 1,28 mio. Dit betekent dat een spaarpot van meer dan 9,5 mio. voor sociale investeringen wordt opgebrast.
Een degelijk financieel beleid mag geen kunst- en vliegwerk zijn, waarbij maatregelen worden aangekondigd, die binnen de paar dagen of weken reeds teruggedraaid worden.
Een degelijk financieel beleid vertrekt – zeker in moeilijke tijden – vanuit een aantal uitgangspunten, waarop een structureel beleid wordt gebouwd om vervolgens slimme maatregelen uit te werken op inkomsten en uitgaven.
Een sociaal stadsbestuur maakt daarom een begroting die gebaseerd is op rechtvaardige, inkomensgerelateerde inkomsten, treedt sturend op via gedragssturende belastingen en regisseert en bevordert de kwaliteit van leven, wonen en werken in de stad door kwaliteitsvolle dienstverlening via eigen projecten, investeringen, premies en subsidies. Een efficiënt stadsbestuur kiest ook duidelijk prioriteiten (zie de 5 krachtlijnen van sp.a) en ondersteunt maar treedt niet in de plaats van het verenigingsleven (zie Maanrock-saga).
Een degelijk stadsbestuur voert ook eerst een doordacht kerntakendebat en baseert daarop haar begroting. Deze rechtsgroene meerderheid baseert haar kerntaken op haar benarde financiële situatie. En dat bij het begin van een nieuwe bestuursperiode, toch het uitgelezen moment om de bakens te verzetten en de noodzakelijke koerswijziging door te voeren. Onze stad groeit, verjongt en vergrijst. Deze begroting houdt daar -in tegenstelling tot het ambitieuze bestuursakkoord- geen rekening mee. Dit is de omgekeerde wereld.
Inkomsten & uitgaven
Het nieuwe stadsbestuur is vooral zeer trots dat het de belastingen niet verhoogt. En inderdaad, de Algemene PersonenBelasting (APB), onroerende voorheffing (OV), de (forfaitaire en dus oneerlijke) Algemene GemeenteBelasting (AGB) en de belasting op bedrijfsruimte blijven ongewijzigd.
Maar daar stopt het goede nieuws voor vele Mechelaars, want claimen dat de belastingen niet verhogen, maar daarnaast de mensen op allerlei vlakken op kosten jagen is, is de mensen een rad voor de ogen draaien.
Kan er iemand uitleggen wat het verschil is tussen niet meer belastingen betalen, maar geen premie meer ontvangen en meer betalen voor talrijke zaken?
Meer betalen voor de bus, meer betalen voor de cinema, meer betalen voor het voetbal, meer betalen voor kunstonderwijs, meer betalen om te parkeren, meer betalen voor het straatfeest, meer betalen om te sporten, meer betalen voor een identiteitskaart, meer betalen voor diefstalpreventie, meer betalen voor cultuur, meer betalen voor naschoolse kinderopvang, meer betalen voor een kids-id, meer betalen voor een reispas, meer betalen in het rusthuis, meer betalen om je huisje te renoveren, meer betalen om graffiti te verwijderen, meer betalen om een fuif te organiseren, meer betalen om te gaan schoolzwemmen, geen gratis stadsfestival meer. En de lijst is helaas nog veel langer.
Maar wees gerust beste Mechelaar, de belastingen verhogen niet in onze stad…
We gaan er even van uit (maar kan dat wel?, klopt deze begroting?) dat de aangekondigde plannen van het stadsbestuur doorgang vinden en maken een kleine rekensom voor een jong doorsneegezin met twee kinderen:
– Mama en dochter gaan naar het voetbal: 0,5 euro x 2 personen x 20 wedstrijden = 20 euro extra
– Terwijl de dames naar het voetbal zijn gaan vader en zoon tweewekelijks naar de cinema: ook 20 euro extra
– Het wordt september en de kids gaan met de bus naar school, het voordelige Buzzy-abonnement wordt afgeschaft: 107 euro extra voor het gezin
– Maandelijks gaat papa met de 2 kids zwemmen, per zwembeurt stijgt de prijs met 0,5 euro x 3 personen x 12 maanden = 18 euro extra.
– Mama speelt een uurtje squash per week en betaalt daarvoor 1 euro per week meer x 50 weken = 50 euro extra
– Natuurlijk hebben we liefst dat men met de fiets of (de ook al duurdere) bus naar de stad komt, maar af en toe moet men toch eens parkeren in de stad. Een tariefverhoging van zomaar even 50% (van 20 naar 30 euro per halve dag, van 1,2 naar 1,7 euro per uur) moet 500.000 euro opbrengen / 35.000 gezinnen = 14 euro extra
We zitten voor een gewoon gezin, zonder extravagantie, dus aan 229 euro extra uitgaven aan de stad.
Overdreven? Helemaal niet, want we rekenen niet mee dat het jonge gezin een huisje kocht dat ze graag zouden renoveren (premie van 1.800 tot 3.600 euro geschrapt), één van de gezinsleden aangesloten is bij een sportclub die meer moeten betalen voor het gebruik van de sporthal (waarschijnlijke prijsstijging gezien de meerkost voor de clubs), het gezin op reis gaat en 2 reispassen en 2 kids-id’s nodige heeft (11,20 euro extra), er een kunstliefhebber in het gezin zit die naar de tekenacademie gaat of leert muziek spelen (10 euro extra).
Ook als het gezin wat wil doen aan de veiligheid van de woning gaat dit meer kosten (inbraakpreventiepremie geschrapt) en als ze de pech hebben dat hun huisje beklad wordt met graffiti zullen ze die kosten ook helemaal zelf moeten dragen (premie geschrapt). Oh ja, ook verhuizen van hun huurwoning naar hun nieuwe woonst kost 2 x 20 euro = 40 euro extra.
Het zwembadvervoer van de scholen wordt duurder en hopelijk wil of moet ons gezin geen gebruik maken van voor- of naschoolse kinderopvang want ook dat zal hun meer gaan kosten en als oma naar het rusthuis gaat, komt ze hopelijk toe met haar pensioen, zoniet zal ons gezin ook mee betalen aan de verhoogde ligdagprijzen.
Samen met de buren een gezellig straat- of buurtfeest organiseren? Ook dat zal hen meer kosten, premie geschrapt en ja zelfs voor de tafels en stoelen van de stad zullen ze meer moeten betalen. Kinderen worden ook iets ouder, hun eerste scoutsfuif in Perron M zal met duurdere inkomprijzen en drankjes zijn, dankzij een verhoging van de zaalhuur, een verlaging van de security-premie en een verhoging van de drankprijzen.
Kortom, de meerkost van deze begroting van het rechtsgroene stadsbestuur voor een modaal Mechels gezin bedraagt al gauw meer dan 300 euro. Zelden was de creativiteit zo groot…Hoewel, we herinneren ons de eerste legislatuur van deze coalitie in de periode 2000-2006. Ook toen was er zogezegd geen belastingverhoging, maar men vond wel de meest idiote prijsverhogingen en taksen uit, tot een hondentaks toe…die dan enkele maanden later, na protest van sp.a, terug werd afgeschaft.
En ja, ook nu horen we reeds geruchten en lezen we aankondigingen om geplande maatregelen terug te draaien. Hopelijk kan ook dit keer nog een deeltje van de rede zegevieren.
OCMW
Het overschot van het OCMW van 11 miljoen euro wordt in één jaar tijd opgesoupeerd door de stad.
Bij de overgang naar de BBC heeft de gemeente inderdaad het recht om de overchotten op de bijdrage aan het OCMW te laten terugvloeien naar de stadskas. Dit recht is evenwel geen plicht en dus een doelbewuste politieke keuze om te desinvesteren in sociaal beleid, dat via het OCMW sowieso gegarandeerd is. Bovendien kan deze vorm van boeking in principe pas bij de eerste budgetwijziging binnen BCC op het moment dat de jaarrekening 2013 gekend is. Maar deze rechtsgroene meerderheid opteert er omwille van puur budgettaire redenen voor dit vervroegd te doen. Ze neemt de reserves van uit de rekening 2011 op om in mindering te brengen van de gemeentelijke bijdrage aan het OCMW voor 2013. Ook in de vorige legislatuur was dit de natte droom van zowel OCMW-voorzitter als burgemeester. Maar sp.a heeft dit steeds voorkomen. Integendeel pleiten wij ervoor om de sociale uitgaven van de diensten sociale zaken (senioren en personen met een handicap, kinderopvang, welzijn) samen te voegen met de OCMW-middelen en zo een geïntegreerd beleid mét meer middelen te voeren. Nu daarentegen gebruikt men de mogelijke ovreheveling van stadsdiensten (zoals kinderopvang) naar het OCMW om de tanende sociale uitgaven te maskeren.
De voorgaande jaren groeide de investeringsspaarpot onder impuls van sp.a met 2 miljoen euro. Van 9 miljoen euro in 2006 tot 11 miljoen euro in 2012. Bijkomend hebben we die spaarpot de voorbije jaren ook ingezet om te investeren in de nieuwbouw van het WZC De Lisdodde. Deze middelen verdwijnen nu op één jaar tijd. Ze gaan op in de massa om eenmalig de stad te depanneren. Het OCMW betaalt hiervoor een zware prijs. Naast de jaarlijkse opbrengst van 200.000 euro kunnen die middelen niet meer geïnvesteerd worden in een duurzaam sociaal beleid of bijkomende capaciteit voor ouderenzorg.
We maken ons ernstige zorgen over het toekomstig ouderenbeleid van Mechelen. Het OCMW van Mechelen is sinds november een zorgwekkende weg ingeslagen. Bij het vastleggen van de dure ligdagprijzen is het OCMW zelf verantwoordelijk voor het kunstmatig opdrijven van de rusthuisfacturen in de hele regio. En nu wordt er door het OCMW verdere schaarste gecreëerd op de rusthuizenmarkt.
Het OCMW zal de tweede fase van het zorgstrategisch plan niet meer uitvoeren. Ze schrapt de realisatie van een nieuw WZC Molenberg (120 woongelegenheden met 6 woongelegenheden kortverblijf aan Holmlei).
Ook de plannen rond de vernieuwde Hof van Egmont worden op de lange baan geschoven door het plots opduikend ideetje vorig jaar om op de site ook een prestigieus concertgebouw te voorzien. We hebben vernomen dat er binnen twee maanden meer duidelijkheid zou komen, maar naast het verlies van kostbare tijd zijn we ook 186.397 euro studiekost kwijt. In alle onduidelijkheid staat er wel één ding vast: de huidige 306 woongelegenheden zullen verminderen met minstens 50 wooneenheden. Door het creëren van schaarste zullen de rusthuisfacturen in de toekomst nog verder stijgen.
Dit betekent dat zolang de onderhoudsplicht bestaat, de kinderen hiervoor zullen moeten opdraaien wanneer de ouderen zelf niet kapitaalkrachtig genoeg zijn om maandelijks minstens 1.800 euro op te hoesten.
Net deze onbetaalbaarheid baart ons zorgen en komt dus via de onderhoudsplicht ook terecht op de kap van de eerder aangehaalde gezinsrekening.
In de beleidsnota wordt nu al een prijsstijging van de serviceflats aangekondigd en ook bijkomende extra kosten voor de rusthuisbewoners zullen volgen. Als het de ambitie is om mensen langer te laten thuis wonen dan staan hier ook maatregelen tegenover. Daarom pleiten wij voor aanvullend vervoer voor ouderen -wij vinden de combinatie van het gratis openbaar vervoer voor 65-plussers, de mindermobielencentrale en de taxicheques (ook geschrapt) een mooie combinatie. Om aande wens van onze senioren om langer thuis te kunnen blijven wonen, pleiten we ook voor bijkomende dienstencentra.
Wanneer je mensen zolang mogelijk wil laten thuis wonen, moet er bijkomende omkadering worden voorzien. Dit gebeurt nu niet. Mechelaars afschrikken met hoge rusthuisprijzen en ze verder isoleren, is alvast niet onze visie op een warme stad.
‘Practice what you preach’ en ‘put your money where your mouth is’
Maar kunnen de Mechelaars voor al die inspanningen toch wel iets terug verwachten, een vernieuwend beleid, nieuwe keuzes?
De enige duidelijke keuze die de rechtsgroene meerderheid maakt, is de kaalslag op het department Samenleving. Investeringen in diversiteit, samenlevingsopbouw, kinder- en tienerwerking worden quasi volledig afgeschaft. Getuige daarvan de afbouw van het personeelsbestand in die diensten, naakte ontslagen incluis. Wij vinden het net in onzekere sociaal-economische tijden ontzettend belangrijk om te investeren in het sociale weefsel van de stad. Onze stad groiet, verjongt en vergrijst. Voor sp.a is dit een vaststelling, geen doel op zich. We vinden dat ook dat dit stadsbestuur in de eerste plaats de kwaliteit van leven van de huidige Mechelaars moet versterken. Daarbij kiezen we resoluut voor het doorsneegezin met 2 kinderen dat door dit stadsbestuur tot 300 euro extra mag ophoesten en zwaar getroffen wordt in zijn sociale en kindvriendelijke dienstverlening waar ze tot nu toe vanuit de stad op konden rekenen.
De nieuwe meerderheid heeft de mond vol van activering en het wegwerken van taalachterstand. Deze zogezegde prioriteit kunnen we helaas niet meer terugvinden in de begroting- en beleidsdocumenten. De middelen worden met een derde teruggeschroefd (min 61.000 euro). Naast een kleinschalig project rond digitale kloof bij het OCMW is er geen nieuw beleid dat inzet op taal of activering. Integendeel, men doet het tegenovergestelde: huiswerkbegeleiding, het taalproject school en ouders en buitenschoolse opvang wordt carrément afgeschaft. Op het in de vorige legislatuur hervormde onderwijsopbouwwerk na, verliezen de diensten welzijn, onderwijsondersteuning en jeugd alle instrumenten voor een gelijke kansenbeleid. Als voormalig schepen van Onderwijs en Jeugd bloedt mijn hart. Dit stadsbestuur doet er beter aan om de bevoegdheden Onderwijs en Diversiteit uit haar titulatuur te schrappen. Men is er gewoon niet in geïnteresseerd. Hard maar duidelijk.
Helaas gaat de in het coalitieakkoord beleden extra aandacht voor kinderarmoede niet gepaard met extra financiële inspanningen. Het is goed dat de middelen (10.000 euro) opnieuw worden voorzien maar er wordt geen extra tandje bij gestoken. Daarom zullen we, bij monde van OCMW-fractieleider Indrani Muyldermans, ook het constructieve voorstel doen om voor 26 april een project uit te werken waarbij men zich focust op armoede bij de allerjongsten van 0 tot 3 jaar. Het OCMW kan dan intekenen op de projectoproep van Vlaams minister voor armoedebestrijding Ingrid Lieten die hiervoor 1 miljoen euro vrijmaakt. (50.000 euro/project).
Elk onderzoek wijst uit dat een goed uitgebouwde, kwaliteitsvolle en betaalbare kinderopvang ontzettend belangrijk is voor de ontwikkeling van elk kind. De stad zal zelf niet extra investeren, maar ook de investeringstoelage voor opstartende private minicrèches worden afgebouwd. Hoe dit kan rijmen met de ambitie om 1000 extra kindopvangplaatsen te voorzien, is ons een raadsel.
Dienstverlening
Krijgen we dan een betere, kwaliteitsvolle dienstverlening of een beter personeels- en organisatiebeleid?
De algemene dienstverlening van stad en OCMW komt steeds meer op losse schroeven te staan. Een pak ontslagen en prijsstijgingen voor omzeggens elke administratieve handeling.
In de OCMW beleidsnota – een document van 89 pagina’s – staat zo maar even 49x het woord vrijwilliger. Vrijwilligers kunnen in een organisatie een extra meerwaarde bieden en zeer aanvullend werken, ze verdienen respect en ondersteuning. Maar, rekenen op vrijwilligers om de reguliere werking te garanderen is raken aan een goede dienstverlening. Losse engagementen alleen, zijn een bedreiging voor de continuïteit van de dienstverlening.
De piste om de stedelijke kinderopvang over te dragen naar het OCMW wordt nog verder bekeken. Op zich geen probleem wanneer het de dienstverlening en het beheer ten goede komt. Maar niet om de rekening van het OCMW kunstmatig de hoogte in te jagen om te kunnen zeggen dat er meer middelen naar het OCMW gaan om zo, onder de radar, noodzakelijke dienstverlening niet meer te doen.
Uiteindelijk hebben Mechelaars weinig behoefte om te weten of iets onder aansturen van de stad of van het OCMW valt, maar wel aan een kwaliteitsvol aanbod.
Last but not least, worden ook de projecten ‘Wijk- en dienstencentrum Nekkerspoel’ en het ‘Huis van de Verenigingen’ gewoonweg stopgezet. Projecten die net het vrijwillig engagement v an de Mechelaars in de diverse wijk Nekkerspoel moesten bevorderen. Begrijpe wie kan.
Een duurzame stad
We gaan dus met z’n allen meer betalen, we krijgen hiervoor minder en duurdere dienstverlening, maar de rechtsgroene meerderheid zal volop inzetten op een duurzame stad en beloofde zelfs om onze stad klimaatneutraal te maken.
Transport is in onze steden goed voor 25% van de totale uitstoot en dus cruciaal om deze ambitie te realiseren, maar de meerderheid jaagt de Mechelaar opnieuw de auto in. De stad komt niet meer tussen in de prijs van het openbaar vervoer (min 140.230 euro) en beleid voor fietsers, autodelers en andere duurzame vervoersmodi blijft wel erg bescheiden: bevordering fietsgebruik (8.470 euro), stimuleren duurzame mobiliteit (3.400 euro), verkeerseducatieve projecten (19.479 euro), stimuleren autodelen (500 euro) en cursus ecodriving (3.950 euro). Een integraal en ambitieus fietsbeleidsplan als onderdeel van het mobiliteitsplan is ook al niet terug te vinden.
De broeikasgassen van huishoudens nemen in een stedelijke omgeving een derde van de totale uitstoot voor hun rekening. Maar ook hier strookt de begroting niet met de ambitieuze doelstellingen: de succesvolle premie voor de functionele en duurzame verbetering van de woning wordt afgeschaft (min 784.260 euro). Nochtans werden deze afgeschafte woonpremies in de Stadsmonitor bestempeld als een van dé hefbomen voor de relance in Mechelen.
1.700 Mechelse gezinnen die in het buitengebied wonen, zullen nooit aangesloten worden op de riolering. Ze worden gestimuleerd om hun eigen afvalwater te zuiveren via een Industriële Behandelingsinstallatie voor Afvalwater (IBA). Vele gemeenten komen dan ook tussen met een premie tot 1.000 euro op de kostprijs van circa 2.500 euro. Wat doet deze rechtsgroene meerderheid? Ze geeft niet alleen 0 euro premie voor zij die hun afvalwater zuiveren, ze bedankt milieubewuste burgers met een ‘aansluitingsvergoeding’ van 1.500 euro. Deze taks zal een ontradend effect hebben voor een beter milieu in onze stad, en is daarom echt onbegrijpelijk.
Meer natuur dan? Helaas, het woord bos of natuur komt amper voor in de beleidsplannen, behalve een vage 20.000 euro voor een natuurpark in de Beneden-Dijlevallei, gaat geen euro van de hele begroting naar concrete projecten rond échte natuur.
Ook de goedkope premie passiefhuizen schaft men af. Dit heeft nauwelijks budgettaire impact, maar dit signaal illustreert perfect dat de ambities inzake klimaatneutraliteit van dit rechtsgroene stadsbestuur ijdel zijn. Of hoe men niet ‘practiced’ wat men ‘preached’.
Geen betaalbaar wonen, maar uitverkoop
De stad heeft ook nog een aantal eigendommen. Dat deze niet allemaal worden aangehouden is op zich niet abnormaal, maar deze lukraak, zonder visie uitverkopen is niet slim en een gemiste kans.
Vijftig stadswoningen worden te koop gezet. De al krappe (betaalbare) huurmarkt verkleint nog meer en de huidige bewoners, veelal sociale huurders, worden in de kou gezet. Deze huurders zijn immers over het algemeen oudere mensen die geen lening kunnen krijgen, laat staan afbetalen. Het feit dat het stadsbestuur daarom niet eens overweegt om deze woningen aan Woonpunt te verkopen, getuigt van een asociaal beleid ten opzichte van een groep mensen met een zeer beperkt inkomen.
Ook de gronden Jubellaan, waar Thila Coloma en het speelbos al zijn en de nieuwe jeugdinstelling nog moet komen, met de Diabolo in de achtertuin, worden verkocht. Waarom bezorgen we de wijk hiermee geen nieuwe groene long?
De stadsgronden aan de Populierendreef worden voor slechts 500.000 euro verkocht aan de private sector, de stad als regisseur van het woonbeleid, zoals door de vorige legislatuur ingezet, en dus de kans op betaalbaar wonen, wordt hiermee begraven.
Anderzijds investeert de stad wel een miljoen euro voor strategische aankopen om een nieuw industriegebied te maken achter de Oude Antwerpsebaan, een taak die dan weer wel perfect kan overgelaten worden aan de private sector.
Het kan en moet anders
De opmaak van een begroting is een middel om de stad vorm te geven en in een bepaalde richting te duwen. Klaar te stomen voor de toekomst. En dit vinden we in alle begrotingsdocumenten niet terug. We zien hoofdzakelijk ad hoc maatregelen die zeer kortstondig werken om het cijferwerk zogezegd te laten kloppen. De stad mist een duidelijke visie op langere termijn.
sp.a erkent uiteraard de moeilijke economische tijden, waar alle bovenlokale en lokale besturen mee te kampen hebben en ja er moet een gezond financieel beleid gevoerd worden, maar dat moet een slim, toekomstgericht begrotingsbeleid zijn.
Slim besparen betekent ook een aantal heilige huisjes eerlijk durven bekijken. De al torenhoge politiebegroting – 28 miljoen per jaar – stijgt elk jaar met 2 miljoen euro stadsbijdrage of meer dan 12 à 13% per jaar. De politie gaat dus in 2018 naar circa 35 miljoen euro, ofwel 20% van de stadsbegroting.
Ja natuurlijk, veiligheid is een recht en verdient zeer veel aandacht, maar moet het politiebeleid niet eens grondig geëvalueerd worden als we ondanks de enorme uitgaven (zeker in vergelijking met de andere centrumsteden), toch blijven hogere criminaliteitscijfers hebben dan in diezelfde steden. En tegelijkertijd wordt de preventiedienst afgebouwd. Hoe efficiënt worden al deze middelen dan ingezet?
Bloemen fleuren onze stad op, maar is het niet eindelijk tijd om te investeren in duurzaam groen en de gigantische, overdreven bloemenpracht en praal ter waarde van jaarlijks 1 miljoen euro een beetje te minderen.
Ondanks de benarde financiële toestand schrijft het stadsbestuur voor 44,13 miljoen investeringskredieten in 2013 in. 34,6 miljoen euro zal met nieuwe leningen gefinancierd worden.
De volgende jaren plant men 59,3 miljoen euro investeringen. Om deze te financieren zal nog voor 46,2 miljoen euro nieuwe leningen aangegaan worden. Ten opzichte van 2013 zal de leninglast in 2016 bijgevolg met bijna 10 miljoen stijgen. Deze bijkomende leninglast ligt mede aan de basis van het tekort op langere termijn.
Kunnen een aantal grote prestigeprojecten daarom niet even on hold gezet worden?
Enkele voorbeelden om de zaken eerlijk te bekijken, maar wat doet het huidige stadsbestuur: hakken in de dienstverlening en de gezinnen op kosten jagen en… binnenkort gaan we bekijken wat de ‘kerntaken’ van stad en OCMW zijn. Dit is de omgekeerde weg en getuigt van weinig visie.
Is er dan niets goed in deze begroting? Natuurlijk wel, het is zeker geen schande om niet-Mechelaars kort of lang die in onze stad verblijven mee te laten bijdragen, alleen moet ook dit naar draagkracht gebeuren, dit betekent een tweede verblijfbelasting in functie van de oppervlakte en dus geen forfaitair bedrag, dit betekent een hotelbelasting in functie van de kamerprijs (of aantal sterren) en geen forfaitair bedrag,…
Het is ook nuttig en slim om volop in te zetten op een slimme overheid (ICT), om te besparen door met andere gemeenten samen te werken, administratieve procedures te vereenvoudigen, noodzakelijke investeringen te versnellen… En ook een besparing op het schepencollege met één of twee schepenen had een forse besparing opgeleverd.
Het kan dus anders, slimmere maatregelen op lange termijn met een evenwichtig maatregelenpakket tussen inkomsten en uitgaven. Deze rechtsgroene meerderheid koos duidelijk een andere weg, weg van de mensen, weg van een warme stad.
Conclusie
Deze begroting vergroot de ongelijkheid in onze stad, treft alle Mechelaars hard en bereidt de toekomst niet voor. Het is een asociale begroting die geen rekening houdt met de draagkracht van de Mechelaars, waar de zwaarste schouders niet de zwaarste lasten dragen en die de Mechelse gezinnen hard aanpakt met een veelheid van niet doordachte, simpele maatregelen in plaats van een toekomstgerichte, slimme begroting op te maken.
De rekening van de stad mag dan ogenschijnlijk wel kloppen, de rekening van de Mechelse gezinnen klopt allerminst. sp.a Mechelen roept het stadsbestuur op het paniekvoetbal dat nu gespeeld wordt achterwege te laten en haar huiswerk in alle sereniteit opnieuw te maken of op zijn minst fors bij te sturen.