audioreactie Bavo Anciaux, Jong VLD Mechelen:
Naar aanleiding van de discussie over de financiering van de erediensten stelt Jong VLD Mechelen zich vragen bij de verplichte gemeentelijke bijdrage aan de kerkfabrieken. In Mechelen kost deze bijdrage de stadskas een half miljoen euro. Jong VLD Mechelen confronteert minister-president Kris Peeters met deze rekening. Hiermee wil Jong VLD de Vlaamse regering bewust maken van de financiële gevolgen van de Vlaamse regelgeving voor de lokale besturen. De jonge liberalen hopen dat de Vlaamse regering een initiatief neemt om de gemeentes te bevrijden van deze financiële last.
“Jaarlijks betalen de stad Mechelen en haar belastingbetalers meer dan een half miljoen euro aan de Mechelse kerkfabrieken. Ze worden daartoe verplicht door de Vlaamse overheid”, zo verduidelijkt Bavo Anciaux, voorzitter van Jong VLD Mechelen. “Jong VLD Mechelen presenteert Kris Peeters nu de rekening. Met een half miljoen euro kan Mechelen nuttigere beleidskeuzes maken dan het financieel onderhouden van de kerkfabrieken.”
Gemeentebesturen zijn door het Keizerlijk decreet van 30 december 1809 op de kerkfabrieken verplicht: (1) de tekorten van de kerkfabrieken aan te vullen, (2) de pastoor of de bedienaar een pastorij te bezorgen, of, bij gebrek aan een pastorij, een vergoeding in geld te geven en (3) bij te dragen tot de grove herstellingen van de tot de eredienst bestemde gebouwen. Nu valt dit onder de Vlaamse regelgeving. “Dit is een bijzonder kostelijke regel, die is ingesteld door Napoleon, waar de gemeentes nu nog voor moeten betalen. De tijd is rijp om de bijdrages aan de kerkfabrieken te doen uitdoven”, zo stelt Jitte Akkermans, ondervoorzitter van Jong VLD Mechelen. “Mechelen heeft grotere uitdagingen dan het financieel onderhouden van de kerkfabrieken. Met dit voorstel willen we alleen de kerkfabrieken voor hun financiële verantwoordelijkheid plaatsen, zodat de stad niet meer moet opdraaien voor de tekorten van hun interne werking”, gaat Bavo Anciaux verder. “Aan de subsidies voor monumentenzorg wordt dus niet geraakt.”
Als de kerkgemeenschappen niet rondkomen met hun inkomsten, zullen ze zoals alle andere verenigingen moeten bekijken hoe ze zich kunnen reorganiseren. Enkele parochies hebben grote reserves in hun patrimonium en kunnen hier op teren. Andere kunnen naar meer creatieve oplossingen grijpen, zoals een herbestemming, waarbij ze hun eigen voorwaarden kunnen opleggen. De herbestemming van de Minderbroederskerk tot het Martin’s Patershof kerkhotel toont aan dat ook het patrimonium beter af kan zijn na een herbestemming. Tenslotte zouden ook fusies van kerkfabrieken kunnen zorgen voor een gezonder beheer.
Jong VLD Mechelen zou graag zien dat na de succesvolle hervorming van het gemeentedecreet er een nieuwe stap wordt gezet naar meer gemeentelijke autonomie. Vlaanderen moet haar gemeentes dan ook verlossen van deze zware financiële last zodat ze hun eigen prioriteiten kunnen kiezen.