In het Mechelse Vrijbroekpark vind je sinds kort een troostplek. Het initiatief kwam van parkbezoeker Joke Van den Bergh (30) die een ruimte wou creëren voor rouw en tederheid.
‘Ik studeer gezinswetenschappen. Dat is een niet vaak voorkomende studierichting die ik volg in Schaarbeek. Tijdens de lessen kregen wij onderricht over het verwerken van verdriet. Dat heeft op mij indruk gemaakt. Met deze plek wil ik aantonen dat iedereen recht heeft om verdriet te tonen. Je mag je emoties niet wegsteken, er niet over praten is niet de goede manier. Ik ben bijzonder blij met de plaats die we ervoor gevonden hebben’, zegt Joke Van den Bergh.
De plek werd samen met Joke uitgekozen. De bank staat in het goede gezelschap van wilde kastanjes en een immer groene Portugese laurier aan de kleine vijver. De tuinmannen van het Vrijbroekpark plantten er bloembollen en vergeet-me-nietjes bij. Joke liet een infobord met een eigen gedicht maken om er bij te plaatsen.
‘We hebben het uitzicht op één jaar tijd helemaal veranderd. Ik wou eerst een plaats in Mechelen Centrum uitkiezen maar kreeg daar geen toelating voor van de stad. Toen besefte ik dat hier in het park – vlakbij de woonst van mijn ouders – ook behoorlijk wat mensen passeren. De bank werd geplaatst op 10 april, mijn verjaardag’, gaat Joke verder. Op het bankje staat een QR code die naar een website leidt waar je troostende woorden vindt of zelf een boodschap kan achterlaten. Deze website werd ontwikkeld door het Huis van de Mens.
‘Ik heb eerst de mensen van Ferm aangesproken omdat zij al verscheidene van deze troostplekken hebben. Maar we kwamen niet tot een akkoord want ik moest het logo van Ferm aanbrengen en dat wilde ik niet. Het is niet zo dat ik met een immens verdriet werd geconfronteerd en daarom dit initiatief heb genomen. Alles heeft te maken met corona. Ik vond partners in de provincie Antwerpen voor de logistieke steun en het Huis van de Mens voor de financiering van het houten bord waarop mijn gedicht prijkt’, aldus Van den Bergh.
‘Ik ben vrijzinnig humanistisch consultent. Vergelijk me met een priester of een imam maar dan voor mensen die niet geloven. Met het project ‘woorden van troost’ willen wij steun bieden aan zij die het moeilijk hebben in deze bizarre tijden. Op onze gelijknamige website kan iedereen terecht voor troostende teksten, troostende video’s, troostende klanken of kan hij of zij een luisterend oor vinden’, vult Maarten Peeraer van Huis van de Mens aan.
‘Elke vrijdagnamiddag gaan wij wandelen met mensen die niemand kennen. Denk nu niet dat er niet wordt gelachen, integendeel. De wandeling duurt een uur, dus iedereen kan het aan. Elke maand kiezen we een andere buurt uit: vorige maand wandelden we hier in het Vrijbroekpark, deze maand gaan we naar de beekvallei in Muizen.’ Voor Huis van de Mens is dit de eerste troostplek in de provincie Antwerpen. Er is er ook één in Genk’, besluit Peeraer
bron: Antwerps Persbureau – Edwin MARIËN