In april dit jaar werd de bouwvergunning goedgekeurd voor de ontwikkeling van de stationsomgeving en de spoorbypass. De eerste stap in het kader van deze grootse plannen is het bouwen van een ondergrondse parking aan de achterzijde van het station, alvorens de tangent en de spoorbypass aan te leggen. Om de hinder zo veel mogelijk te beperken, pleit het Mechelse stadsbestuur voor een opmerkelijke keuze. “Om deze parking te bouwen, moet er heel wat grond uitgegraven en weggevoerd worden. Het transport van deze 400.000m³ grond via vrachtwagens zal voor veel verkeersoverlast zorgen in de stationsomgeving. Wij vragen dan ook aan de Vlaamse overheid om dit zoveel mogelijk per boot te vervoeren waardoor de hinder sterk gereduceerd wordt. Bovendien is dit een pak milieuvriendelijker”, zegt schepen van Mobiliteit Karel Geys (sp.a).
De werken in het kader van het project ‘Mechelen in beweging’ rond de heraanleg van het station en omgeving, omvatten drie fasen verdeeld over tien jaar. Na de aanleg van de spoorbypass en de tangent waarmee gestart wordt, zal vervolgens het nieuwe station gebouwd worden en ten slotte de omliggende pleinen aangepakt worden. Deze grootschalige werken zullen ongetwijfeld tot hinder leiden, maar de betrokken partners hebben een uitgebreid Minder Hinder-plan uitgewerkt om dit zoveel mogelijk te beperken. “Bij werken van een zekere omvang bekijken we steeds hoe de hinder voor omwonenden en passanten binnen de perken kan blijven. Denk bv. aan de site Clarenhof, waar onze minder-hindermaatregelen voor de buurt een opluchting bleken te zijn”, aldus Karel Geys.
Nu heeft een studiebureau de impact van de grondwerken tijdens de beginfase van de stationswerken geanalyseerd. Op iets meer dan een half jaar tijd moet er 400.000m³ getransporteerd worden, onder meer voor de aanleg van de ondergrondse parking. Het stadsbestuur vreest dat dit bijkomend verkeer tot grote problemen zal leiden. “Op piekmomenten gaat het om wel 125 vrachtwagenbewegingen per uur. Zelfs indien we deze transporten zo goed mogelijk spreiden, zal de verkeerssituatie hier sterk onder te lijden hebben. Ook de veiligheid van fietsers en voetgangers zou hierdoor in het gedrang komen”, verklaart Karel Geys.
Het stadsbestuur is voorstander om dit transport zo weinig mogelijk via de weg te laten verlopen. Karel Geys wil daarom gebruik maken van een alternatief transportmiddel nl. vrachtschepen: “We willen onderzoeken in hoeverre we dit vervoer via het water kunnen laten verlopen. De Leuvense vaart ligt vlakbij, dus het is zelfs mogelijk om de vracht rechtstreeks vanuit de bouwput op de boten over te laden. Vervoer over het water is een pak milieuvriendelijker: één bootlading betekent 35 vrachtwagens minder op de weg. De uitstoot van CO2 en fijn stof ligt dus een pak lager. Samen met de mobiliteitsvoordelen zoals de beperkte impact op de doorstroming van het verkeer en de verkeersveiligheid, levert dit dus heel wat voordelen op.”
Verschillende factoren moeten nog verder onderzocht worden, zoals de beschikbaarheid van tijdelijke opslagplaatsen en boten, alsook de wachttijden aan bruggen en sluizen. Om dit ambitieuze plan te realiseren, moet de Vlaamse overheid echter ook voldoende middelen vrij maken. “Wij gaan hen vragen om deze suggestie van het stadsbestuur in overweging te nemen en de nodige financiering te voorzien. Dit zou ook nog eens een unieke blikvanger zijn waarmee we ons Mechelse stationsproject in de kijker kunnen zetten”, besluit Karel Geys.