De stad Mechelen reikt jaarlijks voor 4.000 euro prijzen uit aan de meest verrassende, innoverende of originele bouwprojecten van privé-eigenaars op haar grondgebied. Deze editie was het thema ‘restauratie’. 22 afgewerkte projecten dongen mee naar de hoofdprijs. In de categorie ‘beschermd erfgoed’ ging de eerste prijs naar het kasteel Emmaüs, in de categorie ‘niet-beschermd erfgoed’ won het huis aan de Dijkstraat 50.
Het kasteel Emmaüs bevindt zich ten zuidwesten van Walem, vlakbij het natuurgebied Battenbroek en grenzend aan de E19 autosnelweg. De aanleg van de E19 in 1976 sneed de band tussen het kasteel en de polder van Battenbroek letterlijk door en betekende het vertrek van de laatste telg van de oorspronkelijke bouwheer. De nieuwe eigenaars gaven het domein intussen een nieuwe toekomst. Daarvoor deed de eigenares een beroep op de Mechelse architect Ariane Van Craen. Historica Mimi Debruyn verzorgde het historisch en materiaaltechnisch vooronderzoek.
Het huis aan de Dijkstraat 50 bevindt zich tussen de Brusselsesteenweg en de Leuvensevaart. Het straatbeeld wordt er beheerst door bedrijfsgebouwen en arbeiderswoningen. De woning is een onderdeel van een eenheidsbebouwing van drie enkelhuizen uit 1913. De overtuiging dat het herstel van zijn stadswoning naar het oorspronkelijke uitzicht een bescheiden maar waardevol stadsgezicht oplevert, was voor eigenaar Hans Le Compte de motivatie om zijn woning volgens de regels van de kunst te restaureren. Daarnaast hoopt hij dat andere eigenaars zijn voorbeeld zullen volgen.
Schepen van Monumentenzorg Karel Geys (sp.a) is blij dat er zo veel kwalitatieve kandidaturen werden ingediend: “Met deze prijs willen we privé-initiatieven op het vlak van architectuur stimuleren. Zo willen we van Mechelen nog meer een aangename en leefbare stad maken waar het fijn is om te wonen en te vertoeven. De positieve effecten van restauraties zijn velerlei: vaak worden verwaarloosde plekken in de stad weggewerkt, leegstaande panden krijgen nieuwe bewoners en deze gebouwen fungeren ook als toeristische trekpleisters. Het restaureren van beschermde en niet-beschermde gebouwen is geen evidentie: tijdens de restauratie duiken er altijd wel onverwachte dingen op. Toch konden we rekenen op de inzet van 22 bouwheren om hun restauratie tot een goed einde te brengen. Op die manier wordt onze stad nog aantrekkelijker voor bewoners en bezoekers.”