Naar aanleiding van de beslissing van het Mechelse OCMW om de werkneemsters in de woon- en zorgcentra de mogelijkheid te bieden om een “uniforme hoofddoek” te dragen laait de mediaheisa hierover weer hoog op. Het OCMW heeft op het eerste gezicht een positieve stap gezet en heult als dusdanig niet mee met de islambashers. Langs de andere kant zijn zij bezeten van de “neutraliteit” van de dienstverlening. Moest er een onzichtbare hoofddoek bestaan dan zou het OCMW die al lang aangeschaft hebben en zou bij vele politici een zucht van verluchting opstijgen: eindelijk verlost van dit “probleem”.
Als Socialistische Arbeiderspartij (SAP) zijn wij tevens opgetogen dat een andere grote werkgever in de stad moslima’s de kans geeft om een “uniforme hoofddoek” te dragen. Het Algemeen Ziekenhuis Sint-Maarten heult niet mee met de wolven in het bos, maar biedt concreet aan moslima’s de kans om een door het ziekenhuis aangeboden hoofddoek te dragen. En dit tot ieders tevredenheid in het ziekenhuis. Het AZ Sint-Maarten kiest resoluut voor deze mogelijkheid aan moslima’s te bieden. Het stadsbestuur en het OCMW willen dit niet met zoveel woorden gezegd hebben, uit angst voor bepaalde politieke gevolgen”, zegt Bruno De Wit (SAP).
SAP heeft niet gewacht op deze beide initiatieven om hierover een debat te organiseren. “Op 8 november organiseerden wij een zeer interessant debat met als titel: “Wie is er bang voor moslima’s?- een debat over feminisme, vrije meningsuiting en islamofobie”. Gwendolyn Rutten (Open-VLD), Ida De Queecker (feministe en actief binnnen Baas Over Eigen Hoofd -BOEH!) en Samira Azbar (feministe, moslima en eveneens actief bij BOEH!) gingen op een constructieve manier met elkaar in debat. Met dit debat gaven wij als SAP het woord aan een geëngageerde moslima met een zeer duidelijk mening. Want als er één ding duidelijk is, is dat er vaak óver moslima’s wordt gesproken en niet mèt hen. Zo ook in Mechelen”, besluit De Wit.