Op 3 juni vertrekt Roger Andries uit Bonheiden naar het dorp Endallah in Tanzania om er de laatste voorbereidingen te treffen voor de overdracht van een nieuw scholencomplex aan de lokale autoriteiten. Samen met de bewoners van Endallah heeft de gelijknamige vzw zes jaar lang hard gewerkt aan de bouw van een nieuw scholencomplex dat zestien klaslokalen telt en waar veertien leraren les zullen geven aan vijfhonderd leerlingen uit Endallah en de omliggende dorpen. De school was er nooit gekomen als in 2002 Roger en de zeven andere kernleden van de vzw niet toevallig in het dorp verzeild geraakt waren tijdens een safarireis. Zes jaar en vele benefieten en sponsoracties later staat de school er.
In 2002 ging Roger Andries met zijn zoon en vrouw op safari in Tanzania. Ze verbleven er bij een Tanzaniaanse man in het dorp Endallah, in het noordoosten van het land, op ongeveer 100 km van de Serengeti. “Normaal gezien komen er geen toeristen in Endallah, maar een kennis in België had ons zijn adres gegeven. Hij vertelde ons over het gebrek aan voorzieningen: Endallah heeft nog altijd geen elektriciteit of stromend water.” Roger en zijn zoon vatten het plan op om vanuit België iets voor Endallah te doen. Het project werd echter al vlug ambitieuzer.
“Aanvankelijk was ons plan om enkele kleinschalige acties op touw te zetten, om geld in te zamelen en dat naar Endallah te sturen. We begonnen met een ‘restaurantdag’: uiteindelijk kwamen zo’n driehonderd mensen een hapje eten, een groot succes. Eén van hen had eerder al een actie voor Tanzania georganiseerd, en zo ging de bal aan het rollen”, legt Roger uit. Er kwam een samenwerking van, met een achttal mensen die elk op eigen initiatief al acties voor Tanzania hadden gedaan. Ze beslisten om hun inspanningen te bundelen in een vzw met de naam ‘Endallah’, naar het dorpje waar Rogers avontuur in Tanzania begon.
Door hun inspanningen te bundelen, konden de kernleden van Endallah een iets ambitieuzer project op gang zetten. Toch is de vzw ‘Endallah’ geen grote NGO. “Onze kleinschaligheid is onze sterkste troef”, gelooft Roger. “Wij gaan zelf met de ingezamelde middelen naar Tanzania, op die manier gaat er geen cent naar de banken. En onze sponsors en donoren leggen met plezier hun steentje bij, want wij laten hen regelmatig de concrete resultaten van hun vrijgevigheid zien op onze website en onze Afrikadagen waar de sponsors elkaar en de kernleden kunnen ontmoeten.
Tanzania kan wel wat hulp van buitenaf gebruiken: meer dan de helft van de bevolking leeft er onder de armoedegrens van 1 dollar per dag. Het grootste deel van hen leeft in dorpen op het platteland. Een van die dorpen is Endallah. De inwoners van Endallah hebben het op verschillende vlakken niet gemakkelijk. Negentig procent van de inwoners leeft van de inkomsten uit de landbouw en de veeteelt. Door de moeilijke weersomstandigheden en hun beperkte kennis van landbouwtechnieken mislukken echter regelmatig oogsten, met voedseltekorten als gevolg.
Endallah kampt met een tekort aan medicatie, goede verbindingswegen, huisvesting, etc. Toch focussen de kernleden van de vzw bewust op het creëren van schoolvoorzieningen. Tot voor kort was er in de wijde omgeving immers geen secundaire school: de scholings- en ontwikkelingsgraad van de kinderen is dus vrij laag. “We beslisten om in een school te investeren vanuit de overtuiging dat beter secundair onderwijs uiteindelijk de hele gemeenschap vooruit zal helpen”, aldus Roger.
Een ander verschil met de grote NGO’s, is dat de vzw enkel met vrijwilligers werkt. “Wij houden er niets aan over, en we betalen onze verplaatsingen naar Tanzania en andere kosten uit onze eigen zak. Daarbij komt nog dat Roger ondertussen een aardig woordje Swahili (de belangrijkste taal in Tanzania) heeft geleerd. Iedere week volgt hij les in Leuven. Wat nu de school er staat? “Een groot project ligt niet meer in het vooruitzicht, maar mijn zoon en ik zullen naar Endallah blijven gaan, om het project op te blijven volgen. We zijn ook van plan om een nieuw, kleinschaliger project op te starten waarmee we aan de leerlingen die afstuderen aan ‘onze’ school renteloze leningen zouden verlenen. Zo kunnen die jongeren na hun secundaire opleiding ook hoger onderwijs gaan volgen.