“Wanneer we zien dat 21% van de Vlaamse jongeren zich vaak tot altijd eenzaam voelen, 25% van de werkende bevolking sterke tot eerder sterke gevoelens van sociale eenzaamheid heeft en 30% van de ouderen het moeilijk vindt om over eenzaamheid te praten; kunnen we ervan uitgaan dat Mechelen van dit fenomeen niet gespaard blijft,” aldus Delvoye.
Hoe zit dat in Mechelen? Wat doen we eraan?
De acties die sociale cohesie, buurtwerking, wijkwerking en het verenigingsleven in de hand werken, bewijzen zeker en vast goede diensten. Wat o.a. de sociale werkers hier in Mechelen doen, is echt lovenswaardig. Maar toch glippen er nog mensen door de mazen van het net.
Een eerste werkpunt is om eenzaamheid en sociaal isolement uit de taboesfeer te halen. Een meldpunt kan hier een eerste stap zijn om enerzijds het probleem bespreekbaar te maken en anderzijds de situatie in Mechelen beter in kaart te brengen, zodat tijdens de volgende beleidsperiode de nodige acties kunnen genomen worden om eenzamen beter op te volgen
“De drempel om melding te maken, kan verlaagd worden door het meldpunt in de kijker te zetten via de kanalen die de stad gebruikt (facebook, twitter, magazine, flyers, …),” besluit Delvoye.
foto: Facebookpagina Anne Delvoye