Het Mechelse stadsbestuur zet in de begroting voor volgend jaar €1,7 miljoen opzij voor nieuwe projecten in het kader van sociale economie. Unizo Mechelen heeft hierbij ernstige bedenkingen.
Eerder pleitte Unizo op nationaal vlak al voor een maximale integratie van sociale tewerkstelling binnen het normale arbeidscircuit. De Mechelse tak van Unizo kan zich daar volledig bij aansluiten. “Voor alle duidelijkheid, Unizo heeft geen enkel bezwaar tegen het feit dat er gelden worden uitgetrokken, om mensen die moeilijk tewerkgesteld kunnen worden, ook aan een job te helpen. Het is evenwel de manier waarop zulks gebeurt, waar Unizo bezwaren tegen heeft”, zegt Wim Jorissen, voorzitter van Unizo Mechelen. Unizo is géén voorstander van nieuwe overheidsinitiatieven op dit vlak. Unizo is voorstander van een systeem, waarbij – naast de bestaande sociale werkplaatsen – ook subsidies worden toegekend aan alle bedrijven die willen investeren in sociale tewerk-stelling. Vele bedrijven hebben een sterk maatschappelijk engagement en zijn vragende partij voor een dergelijk systeem. Zoals het systeem nu werkt – met diverse lokale overheidsinitiatieven – ontstaan er soms situaties, waarbij instellingen die werken met overheidsgelden, oneerlijke concurrentie aandoen aan de privésector. Dit dient uiteraard vermeden te worden.
Het Mechelse stadsbestuur zou er, in deze crisistijd, verstandiger aan doen, de €1,7 miljoen die thans wordt opzij gezet voor nieuwe initiatieven in het kader van sociale tewerkstelling, te gebruiken voor een veralgemeende belastingverlaging voor de Mechelse bedrijven. Dit zou de Mechelse bedrijven in staat stellen om nieuwe tewerkstelling te creëren. De verhoogde rendabiliteit van de ondernemingen die hieruit zou voortspruiten, zou even-eens resulteren in meer belastinginkomsten, die dan deels zouden kunnen aangewend worden, om privé-initiatieven op het vlak van sociale tewerkstelling te stimuleren. Dit zou alleszins veel correcter zijn, dan wat thans in Mechelen gebeurt. Het Mechelse stadsbestuur doet het voorkomen, alsof er fors meer geld zou geïnvesteerd worden in lokale economie. In werkelijkheid is dit niet zo.
Een aanzienlijk deel van de middelen die door het stadsbestuur worden besteed aan economie, gaan naar projecten in de sociale sector, meer bepaald sociale tewerkstelling. Daardoor stijgt het bruto-cijfer van de uitgaven voor economie. Maar dit bruto-cijfer geeft een vertekend beeld van de werkelijkheid, omdat een deel van de gelden die men in de begroting inschrijft onder de noemer ‘economie’, in werkelijkheid worden aangewend voor uitgaven, die thuishoren onder de noemer ‘sociaal beleid’.
Unio klaagt deze onjuiste voorstelling van zaken aan en pleit er tevens voor om nieuwe sociale tewerkstelling te realiseren op Vlaams niveau, via subsidies aan de privésector. En de financiële middelen die daardoor in Mechelen vrijkomen, te gebruiken om de Mechel-se bedrijfsbelastingen – die de voorbije jaren voor vele ondernemingen fors gestegen zijn – terug te verminderen.