Yevgueni staat voor aangename jonge mensen die voorname muziek maken voor een aangenaam publiek. Artistiek maken ze swingende en slimme elektro-akoestiche popmuziek. Inhoudelijk schrijven ze beklijvende teksten in een vooraanstaand Nederlands die een aangenaam tegengewicht zijn tegen het cynisme van deze tijden. Overkoepelend zijn ze de schalkse stem van de generatie die geboren is in de jaren 80. De Merlina-generatie, zeg maar.
Yevgueni haalt zijn naam bij Serge Gainsbourg en vindt zijn inspiratie bij Renaud, Bruce Springsteen, Jan De Wilde, Bonnie Prince Billy, Suzanne Vega en Luc De Vos. De persoonlijke uitnodiging van Mark Uytterhoeven om in 2006 in ‘De Laatste Show’ te spelen, is het begin van alles. De overwinning in ‘Zo Is Er Maar één’ met ‘Laat Ons Een Bloem’ van Louis Neefs wordt de start van de rest.
Yevgueni staat elke dag wat verder dan ooit tevoren. ‘Als Ze Lacht’ is ondertussen muzikaal erfgoed en een topper in de jaarlijkse Belgenlijst ‘100 op 1’ van Radio 1. De albums ‘Kannibaal’ en ‘Aan De Arbeid’ zijn allebei zo goed als goud. En qua podia zijn de Ancienne Belgique, Dranouter en het Sportpaleis vertrouwd terrein. Nederland wordt afgetast. En dat land vindt dat ook fijn.
Yevgueni bereikt met het derde album ‘We Zijn Hier Nu Toch’ het middelpunt van de volwassenheid. Stef Kamil Carlens (Zita Swoon) en producer Wouter Van Belle assisteren bij de groeischeut. “Yevgueni heeft het perfecte evenwicht gevonden tussen kleinkunst en pop, verpakt de nummers in knap uitgewerkte arrangementen en schuwt tegelijk de emoties niet.”, schrijft De Morgen op 16 maart 2009. Ze groeien niet alleen als songmakers. In april 2009 is Yevgueni – samen met Zjef Vanuytsel – de centrale gast van de Nekka-Nacht in het Sportpaleis.
Yevgueni voor de Maanrockradio.be-microfoon