Racing Mechelen kreeg zondagmiddag onder een stralend lentezonnetje een derde mogelijk om kampioen te worden. Alles was tot in de puntjes geregeld om er een waar feest van te maken. Het enige wat er moest gebeuren was punten pakken. Net dat liep niet van een leien dakje.
Van bij aanvang van de partij was meteen duidelijk dat Racing de overwinning niet in de schoot geworpen zou krijgen. De bezoekers legden meteen de druk bij de Mechelaars. Hermans knalde nog op de paal. In de 25ste minuut kwam Betekom op voorsprong via een vrije trap. Boogaerts zorgde zo voor het openingsdoelpunt. Iets voorbij het halfuur werd een fout gezien op Ventôse, diezelfde Ventôse mocht de strafschop feilloos omzetten. Vlak voor rust liet Racing Mechelen zich opnieuw in de luren leggen. Deze keer strafte Clerckx het geblunder af.
Na de pauze verwachtte je een sterker en gretiger Racing Mechelen te zien, maar niets was minder waar. Betekom voetbalde de betere kansen bij elkaar en dat resulteerde opnieuw in een doelpunt. De Winter leek de stekker uit het kampioenenbal van Racing Mechelen te trekken. Pelt stond ondertussen ook 1-0 voor tegen KVK Wellen. Racing Mechelen streed haast met de moed der wanhoop en dat leverde plots een tweede doelpunt op via Put: 2-3. Met nog 3 minuten op de teller was het haast onbegonnen werk om nog 2 keer te scoren. Meteen kwam er nieuws uit Pelt, KVK Wellen had immers gelijk gemaakt en dat is meteen een wereld van verschil voor Racing Mechelen.
De supporters van Racing Mechelen, die mopperden naar mate de wedstrijd vorderde, gingen in enkele minuten van de hel naar de hemel. Wat volgde waren dolle taferelen waarbij niemand nog oog had voor het belabberde spel van Racing Mechelen.
Racing Mechelen – Betekom 2-3
Esperanza Pelt – KVK Wellen 1-1
coach Dave De Herdt
Beelden van de kampioenenviering
Terwijl de fans buiten de titel vieren krijgen de spelers nog een laatste schouderklopje in de kleedkamer