De nieuw aan te leggen wegenis voor het nieuwbouwproject gelegen nabij de Kapelleblokstraat/Auwegemvaart te Mechelen krijgt de naam Emilie Frescostraat. Ook wordt er een bord voorzien met duiding bij de naam Emilie Fresco (‘Zuster Andrea’).
De door de bvba Casso ingediende vergunning omvat het bouwen van 10 ééngezinswoningen, 19 appartementen met ondergrondse parking en de aanleg van nieuwe wegenis die de projectzone Kapelleblokstraat/Auwegemvaart ontsluit. Gelet op het aantal woongelegenheden binnen dit project is het aangewezen een nieuwe straatnaam toe te kennen aan de nieuw aan te leggen wegenis.
Bij het vaststellen van de naam van openbare wegen en pleinen of het wijzigen van deze naam wordt bij voorkeur geput uit gegevens van de plaatselijke geschiedenis, het kunst- en cultuurleven, de toponymie en de volkskunde. Hierbij wordt voorkeur gegeven aan figuren die voor de gemeente of voor de onmiddellijke omgeving van betekenis zijn geweest. “Emilie Fresco is zo een persoon. Als zuster Andrea heeft ze een belangrijke rol vervuld in het welzijn van de Mechelaars. De benoeming van de straat is een erkenning voor haar verdiensten”, zegt Koen Anciaux, schepen van Eigendommen.
Emilie Fresco
Emilie Fresco wordt in 1914 in Den Haag geboren in een familie die tot de Portugees-Israëlitische gemeente behoort. Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden haar ouders gearresteerd en gedeporteerd. Haar broer Jacob probeert uit te wijken naar Zwitserland. Als ze tracht hem te volgen, wordt ze in België het slachtoffer van een frauduleus vluchtelingennetwerk. Ze belandt in de Dossinkazerne. Ze wordt opgenomen op de transportlijst voor Auschwitz. Emilie wordt echter ziek en ze wordt op 24 december 1942 naar het Onze-Lieve-Vrouw Gasthuis in Mechelen overgebracht. Na haar genezing zorgen de Gasthuiszusters er voor dat ze als verpleegster voor Joodse patiënten kan worden ingezet. Emilie bekeert zich tot het katholicisme. Wanneer de situatie te gevaarlijk wordt voor haar, nemen de zusters contact op met het Mechelse verzet. Met hun hulp ontsnapt ze uit het ziekenhuis en kan ze onderduiken in Wépion. Ze verblijft er de rest van de oorlog. Na haar terugkeer in Mechelen, treedt ze op 8 december 1944 in bij de Gasthuiszusters. Later wordt ze directrice van het rustoord van de zusters in Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Ze overleed op 16 maart 2005.