Bij het vaststellen van de naam van openbare wegen en pleinen of het wijzigen van deze naam wordt bij voorkeur geput uit de plaatselijke geschiedenis, het kunst- en cultuurleven, de toponymie en de volkskunde. De naam van een levend persoon kan niet worden gebruikt. In aanmerking komen enkel de namen van uit historisch, wetenschappelijk of algemeen-maatschappelijk oogpunt belangrijke figuren. Hierbij wordt voorkeur gegeven aan figuren die voor de stad of de onmiddellijke omgeving van betekenis zijn geweest.
Margareta van Oostenrijk (1480-1530), telg uit de bekende Bourgondisch-Habsburgse dynastie, was de tante van keizer Karel V die hier een groot deel van zijn jeugd doorbracht. Vanaf 1507 werd ze landvoogdes en vertegenwoordigde ze op die manier de vorstelijke macht in de Nederlanden. Ze koos Mechelen als verblijfplaats, waardoor het de politieke en culturele hoofdstad van de Nederlanden werd. Ze was een fascinerende persoonlijkheid die – eerder uitzonderlijk voor die tijden – uitgroeide tot een belangrijke politieke speler en een culturele trendsetter. Haar paleis in Mechelen, het huidige gerechtsgebouw maar toen bekend als het ’Hof van Savoye’, werd een centrum van cultuur waarvan de faam tot ver buiten de grenzen van Mechelen reikte.
“Het pleintje tegenover haar vroegere paleis in de Keizerstraat in Mechelen is reeds gekend als het Margaretaplein, maar deze naam werd nooit als officiële straatnaam vastgesteld. We maken hier nu werk van om dit te officialiseren”, aldus schepen van Stadsvernieuwing Greet Geypen (Open Vld).
Functie van Hof van Savoye
Het stadsbestuur liet voor Margareta Van Oostenrijk het Hof van Savoye oprichten aan de Keizerstraat door bouwmeesters Antoon II en Rombout II Keldermans. Haar paleis wordt tussen 1507 en 1530 in twee bouwcampagnes vernieuwd. Na de dood van Margareta van Oostenrijk verbleef de beruchte kardinaal Granvelle in deze gebouwen. Van 1616 tot 1795 zetelde hier de Grote Raad, het hoogste rechtscollege van de (Zuidelijke) Nederlanden.
Ook nadien, vanaf het begin van de 19de eeuw tot vandaag, behield het als gerechtsgebouw zijn juridische functie. De gebouwen ondergingen in 1876-1882 een grote historiserende restauratie met een uitbreiding langs de Keizerstraat in neorenaissancestijl. In 1984-1985 en in 1987 werd het Hof van Savoye nogmaals gerestaureerd. Het poortgebouw met trap bevat opmerkelijke renaissance-elementen, zoals de balustrades en de geveltop, naar een ontwerp van Rombout II Keldermans. Dit gedeelte wordt algemeen beschouwd als het oudst bekende voorbeeld van renaissancebouwkunst in de Nederlanden.